حضور فرمانده مقتدر و عالی مقام در فراسوی مرزهای ایران در کشورهای همسایه در خط مبارزه با هدف ایجاد امنیت در منطقه مایه فخر و مباهات ایران زمین بود. مبارزات خستگی ناپذیر رزمندگان جبهه مقاوت به فرماندهی ژنرال بزرگ کشورمان حاج قاسم سلیمانی در راسنای جلوگیری از نفوذ وحشیانه گروههای تروریستی و داعشیان به داخل و بیرون مرزها و ایجاد امنیت در ‌کشورهای منطقه، لرزه بر اندام آمریکای جنایتکار و سردمداران پلیدش انداخته بود. به برکت حضور فرمانده قهرمان درخط مبارزه و مقاومت در برابر جنایت های وحشیانه تروریستهای خون ریز دست پرورده استکبار جهانی و اسراییل غاصب، در کشور عزیز ایران در سایه امنیت، هر شب را بدون دلهره به امید افق های روشن و لوث کامل جنایتکاران درمنطقه سر بر بالین می گذاشتیم و غافل از روزی که گل خوشبوی سپاه قدس گلچین شده و فردا دیگر در کنارمان نخواهد بود. آری؛ روزگار در جمعه سیاه، سرنوشت دیگری برای فرمانده جبهه مقاومت رقم زد .سحرگاه روز جمعه ۱۳ دی رسما خبر شهادت حاج قاسم سلیمانی اعلام شد. هیچ کس این خبر را باور نمی کرد همه در شوک به سر میبردند ، هر کس به نحوی به اخبارهای داخلی و خارجی و شبکه های فضای مجازی چنگ میزد و به جستجو می پرداخت با امید به اینکه خبر شهادت حاج قاسم تکذیب شود و صحت نداشته باشد . من به محض مطلع شدن از خبر شهادت حاج قاسم سلیمانی وابو مهدی المهندس در شبکه مجازی ، سراسیمه تلویزیون را روشن کردم دعا میکردم که خبر دروغ باشد که متاسفانه شبکه خبر رسما اعلام کرد: در شامگاه ۱۳ دی ماه در حمله موشکی هلی کوپتر‌های آمریکایی به دو خودرو در اطراف فرودگاه بغداد، سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس و ابومهدی المهندس معاون حشدالشعبی و تنی چند از اعضای حشدالشعبی در این حمله هدف قرار گرفتند و به شهادت رسیدند. لحظه شنیدن خبر تلخ شهادت سردار سلیمانی بسیار برایم سخت و طاقت فرسا بود گویی قلبم از تپش ایستاد.قلم در دستانم یخ زده بود و نمی توانستم خبر شهادت سردار را در سایت خبری بارگذاری کنم . به جرات اعتراف می کنم بعد از شنیدن خبر رحلت حضرت امام (ره ) و همچنین خبر شهادت سرلشکر خلبان شهید عباس بابایی که از آشنایان نزدیک ما بودند،بسیار دلشکسته و غمگین شدم ، این بار نیز خبر شهادت حاج قاسم سلیمانی که به راستی نمونه الگوی انسان مؤمن و وارسته بود برایم بسیار تاثر برانگیز و ناراحت کننده بود. در لحظات سخت و غمبار، بغض و اشک مجالم را بریده بود و قلم یارای نگارش خبر شهادت را نداشت. در دلم آشوب و ولوله برپا بود. ذهنم درگیر خبر تلخ شهادت مرد میدان بود، ناگهان به یاد فرزندانی كه پدر قهرمانشان در هشت سال دفاع مقدس و یا در نبرد با داعش در عراق و سوریه و دفاع از حریم اهل بیت علیهم السلام دلاور مردانه ایستادند و جام شهادت را نوشیدند افتادم ،گویی آنها دوباره یتیم شدند . با شهادت فرمانده مقتدر سپاه قدس، قاسم سلیمانی ها جوانه زدند و رهروان راستین مکتب سلیمانی پای در عرصه مبارزه نهادند. جنایتکاران و دشمنان بدانند با گذشت یک سال از شهادت دلیر مرد میدان ،هنوز منتقمین خون سردار سلیمانی فریاد انتقام در گلو دارند و انتقام های سختی را خواهند گرفت و تا پای جان تا محو اسراییل از صحنه روزگار و نابودی دشمنان اسلام و ایجاد امنیت مطلق در منطقه ایستاده اند و سربازی پا به رکاب اسلام و مهین در جبهه های مقاومت و مبارزه هستند . .